Van de risico’s die uit deze vier elementen kunnen worden geïdentificeerd, is met name de laatste naar mijn mening nogal onderbelicht. Bij diverse bijeenkomsten komt dit onderwerp naar boven en eigenlijk stappen we daar overheen omdat het wat ongrijpbaar is. Het gaat hier met name om de druk in de markt, op tarieven en budgetten die zondermeer een rechtstreeks verband hebben met de kwaliteit van de uitvoering. Ik doel dan hier op de druk die wij als accountants/kantoren zelf veroorzaken. Het fenomeen dat er tussen vergelijkbare kantoren tot 50% verschil wordt geoffreerd, kan niet anders dan directe invloed hebben op de kwaliteit.
Toets op offertes
Je kunt niet verwachten dat kantoren dit fenomeen uit eigen beweging kunnen oplossen. Onder het motto, mijn mening voor een betere, lijkt mij de enige suggestie dat er naast de bestaande klachtencommissie een toetsingscommissie wordt ingesteld die op verzoek van een kantoor de offertes beoordeelt in een voorkomende casus.
Dit betekent dat accountants verplicht zouden moeten worden om hun begrotingen te overleggen. De commissie toetst eerst de ontvankelijkheid. Indien ontvankelijk, geeft de commissie een oordeel over de aanvaardbaarheid van de offerteverschillen, in relatie tot de kwaliteitsverwachting/ambitie. Ook zou hier een sanctie aangekoppeld moeten worden. Daar moeten we over nadenken.
Let wel. De toetsing mag niet het proces beïnvloeden tussen de gecontroleerde onderneming en het accountantskantoor. Dat zou een ongewenste verstoring van het economisch proces zijn, op dit punt. De toetsing zou wel een preventieve werking moeten geven om de verschillen tussen begrotingen te beperken. Het zou in ieder geval moeten helpen om het keuzeproces van de ondernemer meer richting kwaliteit te sturen dan naar prijs.
Terug naar de overzichtspagina Lobby dagboek